Lon Buttstedt
Voorstraat 5
4233EA Ameide
The Netherlands
tel : 0183-600997 / 06 23559299
lonbuttstedt@gmail.com
www.lonbuttstedt.nl
Twins & singles
(objecten)
Beeldend kunstenaar Lon Buttstedt verzamelt haar hele leven
al afbeeldingen en voorwerpen uit verschillende culturen.
Deze objecten kunnen lange tijd ongebruikt in haar atelier
blijven liggen, maar kunnen ook – in uiteenlopende
verschijningsvormen –
worden verwerkt in beelden en/of schilderijen. Het zijn
artefacten, spullen uit het verleden die voor de kunstenaar
waardevol zijn en haar doen herinneren aan andere plaatsen,
tijden en culturen. Door symbolen en elementen uit die
verschillende culturen en tijden, naast en door elkaar te
gebruiken, creëert Lon Buttstedt een eigen, spirituele
wereld waarin de dingen in een andere en nieuwe samenhang
een nieuwe betekenis (kunnen) krijgen waarin het begrip
verwondering – over hoe dingen groeien, overleven en zorgen
voor het voortbestaan – een belangrijke typering is.
De beelden en schilderijen
laten zien dat materiële dingen meerdere betekenissen kunnen
hebben en – afhankelijk van de context – nieuwe betekenissen
kunnen krijgen.
Die eigen, spirituele wereld kwam al eerder tot uitdrukking
in de serie
Twins (2003-05). Tweelingbeelden waarin het verbindende lijntje de
geestelijke en lichamelijke verbondenheid weergeeft die er
tussen de twee helften van een tweeling bestaat. Twee
vrijwel identieke beelden, samengesteld uit verschillende
materialen en gebaseerd op Afrikaanse tweelingbeelden en
facetten uit meerdere culturen. Beelden die
cultuuroverstijgend genoemd kunnen worden en de onzichtbare
verbinding tussen tweelingen symboliseren.
Hoewel de uitgangspunten hetzelfde blijven, kunnen accenten
in de beelden en objecten verschillen. In 2011/2012 ontstond
een serie beelden waarbij de hoofden en vooral de gezichten
gedetailleerder werden weergegeven dan in voorgaande
reeksen. Onderdelen van oude beelden kregen een tweede leven
en werden als uitgangspunt van een nieuw beeld gebruikt. Lon
Buttstedt stelt zich op als een intermediair tussen de
verzamelde voorwerpen en het uiteindelijke beeld. Ze
combineert, wikt en weegt, verandert, assembleert en laat
het beeld ontstaan. Soms grijpt ze terug op eerdere beelden,
vaak ontstaan beelden omdat vormen, kleuren of onderdelen
vragen om bij elkaar gevoegd te worden. “Ik heb vaak een
vaag vermoeden waar ik heen wil, maar ik bedenk nooit een
compleet beeld. Het zijn meestal dingen die vanzelf
ontstaan.”
Maar zoals in bijna alle tot nu toe ontstane werken komen in
de beelden meerdere culturen bij elkaar. Verhalen uit
boeken, elementen uit de kunstgeschiedenis, Aziatische en
Afrikaanse culturen. Bomen, bloemen en vogels van stof gaan
een symbiose aan met vlaggetjes, munten en voorwerpen uit
conflictgebieden in de wereld. Birmese hoofden hebben
(letterlijke) een goede en minder goede kant, natuurlijke
elementen als bladeren en takken symboliseren groei en
doorgaan van het leven. De beelden van Lon Buttstedt hebben
meerdere betekenislagen en drukken universele gevoelens uit.
Piet Augustijn
Conservator hedendaagse kunst Gorcums Museum
2012
Rencensie HIMALAYA BLUES
‘Himalaya Blues’ heet de serie werken van Lon Buttstedt die is ontstaan na reizen door India en Bhutan. De serie is een vervoeging van indrukken, beelden, herinneringen en ‘gevonden voorwerpen’, meegebracht naar huis als aandenken aan een indrukwekkende ervaring. In ‘Himalaya Blues’ fungeren deze souvenirs en herinneringen als vertrekpunt voor de schepping van nieuw werk. Zo is een persoonlijke hommage ontstaan van een kunstenaar aan het ‘dak van de wereld’ en zijn fascinerende cultuur, een reisverhaal waarin de woorden niet letterlijk staan opgeschreven maar zijn getransformeerd tot een symbolische vertelling die alleen intuïtief kan worden aangevoeld. De goede beschouwer van het werk van Buttstedt is de goede ‘verstaander’ die op basis van eigen richtinggevoel met Buttstedt meereist naar een ver weg gelegen bestemming.
De wereld van ‘Himalaya Blues’ zweeft in een diffuus, blauw universum dat geen begin en geen einde lijkt te kennen. Er is geen sprake van een herkenbare, meetbare ruimte, maar van een grenzeloze onbepaaldheid; een dimensie die buiten de ons bekende werkelijkheid treedt. Deze invulling van kleur en ruimte is toonaangevend voor de sfeer die het werk uitademt en vormt het coloristisch decor waarin de objecten en fenomenen hun vrije, associatieve betekenis krijgen. Het koele blauw biedt een vorm die de peilloze ruimte van het hoogste, meest tot de verbeelding sprekende gebergte ter wereld absorbeert en voelbaar maakt.
Terugkerend motief in ‘Himalaya Blues’ is een bontgekleurd stoffen pakketje dat in wisselende gedaantes de onderste helft van het schilderij voor zich opeist. Het blijken in doek gewikkelde Boeddhistische manuscripten te zijn. Bij het lezen van deze teksten ontdoet men ze van hun omhulsel, waarna de losse vellen één voor één worden gelezen en omgeslagen. Verre van praktisch in vergelijking met de handzame paperback, maar des te symbolischer aangezien het hier gaat om de gekoesterde geestelijke erfenis van een cultuur van vele eeuwen. Deze kennis leent zich er niet voor om terloops te worden opgeslagen, maar dient met aandacht en zorgvuldigheid te worden bestudeerd.
De omwikkeling is daarmee veelzeggend: symbolisch en functioneel tegelijk, vertaalt het de oosterse houding ten opzichte van de geest. Kennis en spiritualiteit is een kwestie van het onuitgesprokene, het hoort toe aan de binnenwereld waar al het immateriële zijn vanzelfsprekende plaats heeft. Het is de kern van de raadselachtige oosterse kijk op de wereld die liever zwijgzaam betekenis toedicht dan er met veel gebruik van woorden over theoretiseert. ‘Himalaya Blues’ toont de verwantschap die Buttstedt voelt met deze introverte beleving van zowel realiteit als kunst.
De aanwezigheid van de geschriften vormt dan ook niet voor niets het knooppunt waarin de betekenis van de schilderijen lijkt samen te komen. Enerzijds is het een omhulsel waarachter zich een hele wereld schuil houdt die voor de beschouwer verborgen blijft. Tegelijkertijd dient het manuscript als vertrekpunt voor de samenhang van alles wat zich verder in het schilderij bevindt. De zwevende, zichtbare elementen in de bovenste helft zijn als gedachtewolkjes die ontspringen aan de onzichtbare, ingepakte binnenwereld. Het is de binnenwereld van Lon Buttstedt die zich in ‘Himalay Blues’ cryptisch openbaart aan de beschouwer; die intrigeert en betovert terwijl het zich ontvouwt als een poëtisch raadsel.
Rimme Rypkema
Amsterdam, maart 2002
MIXED CULTURES
Mixed Cultures heet de nieuwe serie kunstwerken van Lon
Buttstedt. Elk werk is opgebouwd uit zorgvuldig
weergegeven voorwerpen en natuurelementen. Wie in alle rust,
min of meer meditatief, de beelden en kleuren in zich
opneemt, kan verbanden en nieuwe betekenissen gaan zien. In
het atelier van Lon Buttstedt treffen wij een bonte
verzameling aan van veelsoortige voorwerpen. Onderdelen van
die verzameling gebruikt Lon Buttstedt als uitgangspunt voor
haar kunstwerken. Zij kiest een voorwerp dat haar op dat
moment speciaal aanspreekt en dat er om lijkt te vragen om
opnieuw betekenis te krijgen.
In de serie treffen wij op een aantal
werken bijvoorbeeld afbeeldingen aan van amuletten,
voorwerpen met stoffen omhulsels uit het Spanje van de 17e
eeuw. Deze werden gemaakt in de vorm van kleine doosjes of
sieraden met daarin iets wat mensen dierbaar was of iets
waaraan ze kracht toekenden; men droeg die amuletten bij
zich ter bescherming. Zoals het amulet model en uitgangspunt
kan zijn voor het ene schilderij, zo is dat voor een ander
schilderij een stukje gobelin of kant. Dat voorwerp wordt
geschilderd in een vlak dat fungeert als de ruimte met
onbegrensde mogelijkheden. Langs associatieve weg wordt die
ruimte verder gevuld met andere voorwerpen uit de enorme
voorraad die de wereld biedt .
Lon Buttstedt zoekt, bijna tastender
wijs, de kleuren en vormen die door het eerste voorwerp
opgeroepen worden: bloemmotieven, hemellichamen, aarde… Door
die combinaties verschuiven de betekenissen die de dingen
aanvankelijk hadden. Zo kan bijvoorbeeld een stof met
bloemmotieven de herinnering oproepen aan een oase in de
woestijn. Uit het nageschilderde stukje stof laat Lon
Buttstedt vervolgens fel gekleurde planten of bloemen omhoog
rijzen tegen een achtergrond in woestijntinten; het
uitspansel daarboven is gevormd uit motieven die ontleend
lijken aan de boeddhistische sierkunst…
Vrij associërend en gebruikmakend van
de voorwerpen die zij op haar weg tegenkwam komen er bij Lon
Buttstedt herinneringen en ervaringen tot leven die mede het
wordingsproces van het kunstwerk sturen. Omdat de
oorspronkelijke betekenissen en functies van de geschilderde
dingen veranderen tijdens dat proces, ontstaat een nieuw
verhaal dat zichzelf geschreven heeft. Het is het
verhaal van een boeiende zoektocht.
In de serie Mixed Cultures
proef je de koesterende aandacht voor en verwondering over
de ons omringende wereld, de dingen die worden voortgebracht
door de natuur en de cultuur. Die omgang met de materie
vatte de Duitse dichter Rainer Maria Rilke eens samen met de
woorden ‘Gib mir doch eine kleine Weile Zeit, ich will die
Dinge so wie keiner lieben.’
Door die levenshouding kom je ook op
het spoor van de vele betekenissen die de materiële dingen
kunnen hebben en van de nieuwe betekenissen die je aan de
materie kunt geven. Alles hangt met alles samen en krijgt
samenhang,… een weg naar een betekenisvolle en rijke wereld.
|